Monday, December 15, 2014

ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးစိုက္လုိသူမ်ားလာ၍ ေရစႀကိဳေက်ာက္ကုန္းေျမမ်ား ဝယ္လိုအားတက္​

မေကြးတုိင္းေဒသႀကီး ေရစႀကိဳၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေက်ာက္ကုန္းေျမ မ်ားတြင္ ရွင္မေတာင္သနပ္ခါး စိုက္ပ်ိဳးလိုသူမ်ားေၾကာင့္ ေျမဝယ္ လိုအား သိသိသာသာျမင့္တက္ လာေၾကာင္း ေဒသခံသနပ္ခါးစိုက္ ေတာင္သူမ်ားက ေျပာသည္။

‘‘အရင္တုန္းက ဝယ္သူမရွိ တဲ့ ေက်ာက္ကုန္းေျမေတြမွာ အနည္းဆံုးေျမတစ္ဧက ဆယ္ သိန္းကေန သိန္းငါးဆယ္ဝန္း က်င္အထိ အေရာင္းအဝယ္ျဖစ္ လာတယ္။ မႏၲေလး၊ ျပင္ဦးလြင္၊ မံုရြာက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ ေတြက တစ္ဦးကို ေျမဆယ္ဧက ဝန္းက်င္အထိဝယ္ၿပီး သနပ္ခါး စိုက္ပ်ိဳးတာေတြရွိတယ္’’ဟု ေရ စႀကိဳၿမိဳ႕နယ္ မအူပန္းၿခံရပ္ေဒသ ခံ ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးစိုက္ပ်ိဳး ေရးလုပ္ငန္းရွင္ ကိုစန္းလိႈင္က ေျပာသည္။ ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးပ်ိဳးပင္တစ္ပင္လွ်င္ က်ပ္ငါးဆယ္မွ က်ပ္တစ္ရာဝန္းက်င္ရွိၿပီး ယခု ႏွစ္အတြင္း မံုရြာ-ေရစႀကိဳ-ပခုကၠဴ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းမ်ားသာမက အနီး ဝန္းက်င္ရွိ ေတာင္တန္း ေဒသမ်ားရွိ ယာေျမမ်ားတြင္ပါ သနပ္ခါးစိုက္ပ်ိဳးသူ ပိုမိုမ်ားျပား လာေၾကာင္း ေရစႀကိဳၿမိဳ႕ေဒသခံမ်ားကေျပာသည္။

လမ္းေဘး ယာေျမတစ္ဧက လွ်င္ က်ပ္သိန္းခုနစ္ဆယ္ဝန္း က်င္ရွိရာမွ ယခုႏွစ္တြင္ က်ပ္ သိန္း တစ္ရာဝန္းက်င္အထိ ေဈး ျမင့္တက္ခဲ့သည္။

 ေက်းရြာ အနီးအေဝးေပၚ မူတည္၍ လမ္းေဘးသနပ္ခါးၿခံ တစ္ဧကလွ်င္ က်ပ္သိန္းတစ္ရာမွ က်ပ္သိန္း ႏွစ္ရာေက်ာ္အထိ အေရာင္းအဝယ္ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားထံမွ သိရသည္။

 ရွင္မေတာင္ သနပ္ခါးကိုအေမႊးတိုင္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ား ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားေၾကာင့္ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုအတြင္း ေရစႀကိဳၿမိဳ႕နယ္ ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္း ေက်ာက္ကုန္းေျမမ်ားတြင္ တိုးခ်ဲ႕စိုက္ပ်ိဳးသူမ်ားျပားလာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္မေတာင္ သနပ္ခါးစိုက္ပ်ိဳးသူမ်ားက သံုးသပ္ေျပာသည္။
(Credit to 7day News)

Wednesday, March 26, 2014

​ေရစႀကိဳထန္​းသီးမုန္​႔ရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္​ခ်က္​

ပခုကၠဴနယ္ဘက္မွ အသိအကြၽမ္းမိတ္ေဆြတစ္ဦး မႏၲေလးလာမည္ဆိုလွ်င္ ၎တို႔ေဒသထြက္ ႐ိုးရာအစားအစာေလးတစ္မ်ဳိးကို မႏၲေလးသူ၊ မႏၲေလးသားမ်ားအတြက္ အညာလက္ေဆာင္အျဖစ္ ယူလာေလ့ရွိပါသည္။ မႏၲေလးသူ၊ မႏၲေလးသားေတြကလည္း အေၾကာင္းကိစၥႀကီးငယ္ရွိ၍ ယင္းနယ္ဘက္မ်ားေရာက္ခဲ့လွ်င္ အိမ္အျပန္လက္ေဆာင္အျဖစ္ ထုိေဒသထြက္ အစားအစာေလးကို တခုတ္တရ ဝယ္တတ္ေလ့ရွိပါသည္။ ထုိအစားအစာေလးကေတာ့ ပခုကၠဴခ႐ိုင္ ေရစႀကိဳၿမိဳ႕နယ္မွ ထြက္ရွိသည့္ ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔ပင္ျဖစ္ပါသည္။ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔ကို မန္းသူမန္းသားေတြတင္ ႀကိဳက္သည္မဟုတ္။ မံုရြာကလည္း ႀကိဳက္သည္။ ပခုကၠဴကလည္း ႀကိဳက္သည္။ ရန္ကုန္ကလည္း ႀကိဳက္သည္။ ေျပာရမည္ဆုိလွ်င္ စားဖူးသူတိုင္း ႀကိဳက္ၾကသည္ဟုေျပာလွ်င္ လြန္မည္မထင္။ ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔ကို ကိတ္မုန္႔ႏွင့္ပင္ေတာင္ မလဲႏိုင္ဘူးဟု စားဖူးသူအခ်ဳိ႕က ဆုိျပန္သည္။စားဖူးသူတိုင္းစြဲလမ္းခဲ့ၾကသည့္ ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔ ေပၚေပါက္လာတာ ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ့ဟုေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔လုပ္သူမ်ားက ဆိုပါသည္။ အနည္းဆံုး ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ထက္ မနည္းေတာ့ဟု ဆိုၾကသည္။ထုိမွ်နာမည္ႀကီးၿပီး သက္တမ္းၾကာရွည္လွၿပီျဖစ္သည့္ ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔မွာ ႏိုင္ငံျခားျဖစ္ ကိတ္မုန္႔မ်ားလုိ စက္ေတြတဝုန္းဝုန္းေမာင္းၿပီး လုပ္ရသည့္မုန္႔မ်ဳိးမဟုတ္ပါ။ အညာေဒသ႐ိုးရာ တစ္ႏိုင္တစ္ပိုင္ အိမ္တြင္းမႈလုပ္ငန္းေလးတစ္ခုသာျဖစ္ပါသည္။ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔ကို ကိုယ္တိုင္လုပ္ၿပီး ကိုယ္တုိင္ေရာင္းသူလည္းရွိသည္။ သူမ်ားလုပ္ၿပီးသားကို ေဖာက္သည္ျပန္ယူ ေရာင္းသူေတြလည္းရွိသည္။ ယခုေတာ့ သူမ်ားလုပ္ၿပီးသားမုန္႔ကို တစ္ဆင့္ျပန္ယူေရာင္းသည္က အမ်ားဆံုးျဖစ္သည္။ ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔လုပ္ရန္ ပထမဦးဆံုးအဆင့္အေနျဖင့္ ညေနပိုင္းတြင္ မေနာသုခ (သို႔မဟုတ္) ေပၚဆန္းဆန္လတ္ ဆန္အမ်ဳိးအစားႏွင့္ ဆန္ၾကမ္းကို ငါးျပည္ခန္႔စီေရာကာ တစ္နာရီခန္႔ၾကာေအာင္ ေရစိမ္ရပါသည္။ ေရစိမ္လို႔ ဆန္ေတြပြလာၿပီဆုိလွ်င္ႀကိတ္စက္ျဖင့္ ႀကိတ္ရပါသည္။ ရလာသည့္ မုန္႔ဆန္အရည္မပ်စ္မက်ဲကို ထန္းလ်က္အခ်ိန္တစ္ဆယ္(ဆယ္ပိႆာ)ျဖင့္ အင္တံုထဲတြင္ စပ္ရသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ထန္းသီးလံုးမွည့္မွည့္ကို အခြံခြာၿပီး ထန္းသီးဆန္မ်ားအား လက္ျဖင့္ဖိကာ အရည္ထုတ္ရပါသည္။ အားလုံးၿပီးၿပီဆို ေရာင္းမအႀကီးျဖင့္ ေမႊရပါသည္။ နာရီဝက္ခန္႔ အသားက်ေအာင္ ေမႊလိုက္ၿပီဆုိရင္ျဖင့္ အျမႇဳပ္မ်ား ထလာတတ္ပါသည္။ အဲဒီအဆင့္ေရာက္ၿပီဆုိပါက အုန္းမႈတ္ခြက္မ်ားကုိ မုန္႔ရည္အတြင္း ႏွစ္ေပးထားရသည္။ မုန္႔သားေကာင္းေအာင္အတြက္ဟု ဆုိပါသည္။ အုန္းမႈတ္ခြက္မ်ားစိမ္ထားသည့္ မုန္႔ရည္ကို ဆန္ေကာျဖင့္အုပ္ကာ ေျခာက္နာရီခန္႔ထားရပါသည္။ညဥ့္သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္သည္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေကာင္းခ်ိန္ျဖစ္ေပသိ ထန္းသီးမုန္႔လုပ္သူမ်ားအတြက္ေတာ့ အိပ္ေကာင္းေကာင္းျဖင့္အိပ္ေန၍မရပါ။ ညေနမွာ ေဖာက္ထားခဲ့သည့္ မုန္႔ရည္ေတြက ည ၁၂ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ဆိုလွ်င္ မုန္႔လုပ္ရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေလၿပီ။ မီးဖုိသူကဖို၊ မုိးၿပဲဒယ္ထဲ ေရျဖည့္သူကျဖည့္ျဖင့္ ထန္းသီးမုန္႔လုပ္ငန္း စတင္ရပါၿပီ။ မီးေကာင္းေကာင္းျဖင့္ တည္ထားသည့္ မုိးၿပဲဒယ္အုိးထဲကေရေတြ တပြက္ပြက္ဆူလာၿပီး အေငြ႕ေတြတက္လာၿပီဆိုလွ်င္ ဆန္ေကာတစ္ခ်ပ္တင္ရပါသည္။ ထုိဆန္ေကာေပၚ ပိတ္စအျဖဴတစ္ထည္ ထပ္ခင္းရပါသည္။ ထုိပိတ္စအျဖဴေပၚကို ၆ နာရီေက်ာ္ စိမ္ထားသည့္ မုန္႔ဆန္အရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြ ေလာင္းတင္ရပါသည္။ ၾကက္ဥထည့္မည္ဆိုပါက မုန္႔တစ္ဗန္းလွ်င္ ႏွစ္လံုးခန္႔ေဖာက္ထည့္ရပါ၏။ ၿပီးေနာက္ အုပ္ေဆာင္းအုပ္ရၿပီး အုပ္ေဆာင္းေအာက္ေျခ ပတ္ပတ္လည္တြင္ အေငြ႕လံုေစရန္ အဝတ္စုတ္ကုိ ေရဆြတ္ကာပတ္ရပါသည္။ ႏွစ္ဆယ့္ငါးမိနစ္ခန္႔ေလာက္ၾကာ၍ အုပ္ေဆာင္းဖြင့္ၾကည့္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းျဖင့္ ထန္းသီးမုန္႔ေလးမ်ား ရရွိလာပါၿပီ။ တစ္ခါလုပ္လွ်င္ တစ္ဗန္းသာရေသာေၾကာင့္ အုိးၿပိဳင္လုပ္ေပသိ မုန္႔ေဖာက္သည္ယူမည့္ ေစ်းသည္မ်ားသည္မုိ႔ အားလံုးအတြက္ ေလာက္ငေအာင္လုပ္ၿပီးၿပီဆုိ မိုးစင္စင္လင္းေလၿပီ။နံနက္လင္းလွ်င္ ႏွီးဆန္ေကာႏွင့္ ႏွီးေတာင္းကိုင္ကာ ထန္းသီးမုန္႔သည္မ်ား မုန္႔ယူရန္လာၾကပါၿပီ။ သူတို႔ႏွီးေတာင္းထဲမွာထန္းသီးမုန္႔အခ်ပ္လိုက္ေတြ အထပ္ထပ္စီၿပီး ကိုယ္ေရာင္းေနက် ေရစႀကိဳေစ်းႏွင့္ ၿမိဳ႕ထဲ အရိပ္အာဝါသေကာင္းေသာ သစ္ပင္မ်ားေအာက္ ေနရာယူသြားၾကသည္။ ေစ်းဝယ္မလာမီ ႏွီးေတာင္းထဲမွ ထန္းသီးမုန္႔ကို ႏွီးဆန္ေကာေပၚတင္ၿပီး အညာထြက္ဆံုဆီစစ္စစ္ပုတ္ကာ ညကေၾကာ္ထားသည့္ အုန္းဆန္ေၾကာ္နီနီရဲရဲျဖဴးထားလိုက္သည္။ ေစ်းဝယ္လာၿပီဆုိလွ်င္ မဝယ္မီ ထန္းသီးမုန္႔တစ္ေျမႇာင္းအား ဓားပါးပါးေလးျဖင့္လွီးကာ အုန္းသီးေၾကာ္ထပ္တို႔ၿပီး ေကြၽးတတ္သည္။ ေစ်းဝယ္သူကႀကိဳက္ၿပီဆိုမွ အလိုရွိသေလာက္ ႏွီးခ်ိန္ခြင္ျဖင့္ ျခင္တြယ္ေပးသည္။ ျခင္တြယ္ၿပီး ထန္းသီးမုန္႔မ်ားကို အုန္းသီးေၾကာ္ထပ္ျဖဴးၿပီး ဖ႐ံုယိုေခ်ာင္းေလးေတြ အုပ္ေပးသည္။ ဒူးရင္းသီးယုိ သုတ္ေပးသည္။ ၿပီးေနာက္ ပဲဆီသန္႔သန္႔ျဖင့္ ခ်က္ထားသည့္ အုန္းႏို႔ခ်က္ ထပ္သုတ္ျပန္သည္။ သၾကားျဖဴးသည္။ ၿပီးေနာက္ ငွက္ေပ်ာဖက္ႏုႏုေပၚတင္၊ သတင္းစာစကၠဴ ထပ္ပတ္ကာ အိတ္သန္႔သန္႔ျဖင့္ ထည့္ေပးတတ္ပါသည္။အခ်ဳိ႕ေစ်းဝယ္သူေတြက ကေလးေတြ တစ္အုပ္လိုက္ႀကီးလည္း လိုက္​ပါလာတတ္သည္မို႔ လူေစ့တက္ေစ့ အျမည္းေကြၽးရပါေသးသည္။ထန္းသီးမုန္႔တစ္ေျမႇာင္းဆို ႏွစ္က်ပ္ခြဲသားေလာက္ေတာ့ရွိတာမို႔ ေလးငါးေျမႇာင္းေကြၽးလိုက္ရၿပီဆို ေတာ္ေတာ္ေလးတာသြားၿပီ။အျမည္းေတြ ကိုယ္စီေကြၽးၿပီး ဝယ္ေတာ့အစိတ္သားေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ သိပ္တြက္ေျခမကိုက္ေတာ့။ သို႔ေပသိ ထန္းသီးမုန္႔သည္ေတြ ေစ်းတြက္မတြက္ေတာ့ပါ။ ‘‘မလွဴႏိုင္ ေစ်းေရာင္းဆိုတဲ့အတိုင္း လွဴတယ္ပဲ သေဘာထားလိုက္တာပါပဲ။ ေနာက္ပိႆာမ်ားမ်ားဝယ္မယ့္သူနဲ႔ ျပန္ေထရတာေပါ့’’ဟု ထန္းသီးမုန္႔သည္ ေဒၚတင္တင္ကေျပာသည္။ တစ္ဦးတည္းလာၿပီး ပိႆာလိုက္မ်ားမ်ားဝယ္ေတာ့ အျမည္းနည္းနည္းသာ ေကြၽးရသည့္အတြက္ လမ္းစားဆိုၿပီး ထန္းသီးမုန္႔အား အထုပ္သတ္သတ္ထုပ္ကာ ေပးတတ္ပါေသးသည္။ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔ အေရာင္းရဆံုးအခ်ိန္က ယခုလုိ တေပါင္းလ ပခန္းကိုႀကီးေက်ာ္ပြဲခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ကိုႀကီးေက်ာ္ပြဲခ်ိန္တုန္းကဆို ထန္းသီးမုန္႔လုပ္သူေရာ၊ ေရာင္းသူပါ ေရာင္းရလိုက္တာမ်ား တစ္ခ်က္ေလးမွမနားရ။ ပြဲေတာ္ျပန္ေတြရဲ႕ကားေပၚမွာ ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔ထုပ္ေလးေတြက တြဲေလာင္းက်ကာ ေဝွ႔ယမ္းလို႔။ ပခန္းကိုႀကီးေက်ာ္ပြဲေရာက္ ရွမ္းျပည္နယ္ဘက္မွ ရွမ္းအမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကို ေဒသခံေတြက ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔ ဝယ္ေကြၽးလိုက္တာ ငါးဆယ္သားကို တစ္ေယာက္တည္း စားပစ္သတဲ့။‘‘သူက စားလို႔ေကာင္းလြန္းလို႔ဆိုၿပီး ျပန္ရင္လည္း ဝယ္ေပးလိုက္ဖို႔ေျပာေသးတယ္တဲ့’’ဟု ထန္းသီးမုန္႔သည္ ေဒၚတင္တင္က သူတို႔ ထန္းသီးမုန္႔ႀကိဳက္ၾကပံုကို ဂုဏ္ယူစြာျဖင့္ ေျပာျပသည္။ ‘‘ကိုယ့္မုန္႔ေလးႀကိဳက္တယ္ဆုိရင္ ပီတိျဖစ္တယ္။ ဒီထက္ေကာင္းေအာင္ကို ထပ္လုပ္ေပးခ်င္တာ’’ဟု ထန္းသီးမုန္႔လုပ္သူ ေဒၚဝင္းဝင္းခိုင္ကဆိုပါသည္။အခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ကိုယ္တိုင္ ေရစႀကိဳကိုမႀကံဳရင္ေတာင္ ကားဂိတ္ကေန လွမ္းမွာတတ္သည္။ တရားပြဲေတြမွာ မိမိတို႔ကိုးကြယ္သည့္ ဆရာေတာ္ဘုရား၏ေမြးေန႔ေတြမွာ ဧည့္ခံေကြၽးေမြးဖို႔ မွာတာေတြလည္းရွိသည္။ စားဖို႔သက္သက္ မွာတာေတြလည္းရွိသည္။ ထန္းသီးမုန္႔အခ်ိန္တစ္ရာ (ပိႆာတစ္ရာ)ေလာက္ထိ မွာၾကသည္။ အဲဒီလုိမွာရင္ျဖင့္ ထန္းသီးမုန္႔နဲ႔ အေပၚကျဖဴးတဲ့အစာေတြကိုသတ္သတ္စီခြဲထည့္ကာ ဂ်ပ္ဖာမ်ားျဖင့္ ကားဂိတ္ကေန တင္ေပးရသည္။ အခ်ဳိ႕က ထန္းသီးမုန္႔ကို ထူးရွယ္အျဖစ္ ႏို႔စိမ္းပါထည့္လုပ္ခိုင္းသည္။ အဲဒီလုိအခါဆိုရင္ေတာ့ ပံုမွန္တစ္ပိႆာ ႏွစ္ေထာင့္ေလးရာေပမယ့္တစ္ပိႆာ သံုးေထာင္ေလာက္ ေစ်းျဖစ္သြားသည္ဟု ထန္းသီးမုန္႔လုပ္သူမ်ားက ဆုိပါသည္။ေရစႀကိဳၿမိဳ႕ဝန္းက်င္ ရြာအခ်ဳိ႕မွာေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ကို ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔နဲ႔ ဧည့္ခံတာမ်ဳိးလည္းရွိသည္ဟု ထန္းသီးမုန္႔လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္သူ ဦးစိန္ေအာင္မင္းကဆိုပါသည္။ ေနာက္ၿပီး ေရစႀကိဳရဲ႕ ျမန္မာ့႐ိုးရာဓေလ့တစ္ခုတြင္လည္း ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔က ပါျပန္သည္။ ေမြးခ်င္းထဲက (သို႔မဟုတ္) မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းထဲက အိမ္အသစ္ျဖစ္ေစ၊ တိုက္အသစ္ျဖစ္ေစ ေဆာက္ေနသည္ဆိုပါက ေဆာက္လုပ္ေပးမည့္လက္သမားအဖြဲ႕ကို ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔ သြားေကြၽးရသည္ဟု ဆုိပါသည္။ ထုိဓေလ့အား အိမ္ေဆာက္ခ်သည္ဟုဆုိပါသည္။အကယ္၍ စာဖတ္သူအေနျဖင့္ ေရစႀကိဳသားႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ ေရစႀကိဳသူႏွင့္ျဖစ္ေစ အေၾကာင္းပါၿပီး အဲဒီမွာ မဂၤလာသြားေဆာင္ၾကၿပီဆိုပါစို႔။ စာဖတ္သူႏွင့္ အတူပါလာၾကမည့္ သင့္မိဘေဆြမ်ဳိးေတြအတြက္ အိမ္အျပန္လက္ေဆာင္ ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔ေတြ တနင့္တပိုးႀကီး ဝယ္ထည့္ေပးမွာ ေသခ်ာသည္။ ‘‘မဂၤလာေဆာင္ရွိတဲ့အခါမ်ဳိးဆိုရင္ တအားေရာင္းေကာင္းတာ’’ဟုထန္းသီးမုန္႔သည္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကဆိုပါသည္။ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေရာက္ေနတဲ့ ေရစႀကိဳသားေတြထံ လူႀကံဳရွိလို႔ ဘာမွာဦးမလဲေမးလိုက္ရင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးဓေလ့ထံုးစံအတိုင္း မိဘေဆြမ်ဳိး မိတ္ရင္းေဆြရင္းအျပင္ ကိုယ့္ေဒသထြက္မုန္႔ပါ လြမ္းတတ္ၾကသည္မို႔ ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔သာယူခဲ့ဖို႔ ဆက္ဆက္မွာၾကသည္။ ကိုယ္တိုင္စားဖို႔အျပင္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုပါ ကိုယ့္ေဒသထြက္ အစားအစာကို ဂုဏ္ယူစြာနဲ႔ ေကြၽးတတ္ၾကသည္။ခုေတာ့ ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔ေလးေတြက ကားစီးၿပီး ရန္ကုန္တို႔၊ မႏၲေလးတို႔ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြဆီ သြားရတာတင္ အားမရေတာ့။ ေရစႀကိဳနယ္သားအခ်ဳိ႕လည္း ဝမ္းေရးအတြက္ ျပည္ပေရာက္ကုန္ၾကၿပီမို႔ လူႀကံဳရွိသည့္အခါ မွတ္မွတ္ရရ မွာတတ္သည့္အတြက္ ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔မ်ား ေလယာဥ္ပ်ံေတာင္စီးေနရေလၿပီ။ အေဝးေရာက္အညာသားမ်ား ထန္းသီးမုန္႔စားရင္း အိမ္အလြမ္းေတြ ေျဖၾကေလၿပီ။ ‘‘တစ္ေလာကေတာင္ စင္ကာပူကေနမွာလို႔ ထည့္ေပးလိုက္ရေသးတယ္’’ဟု ထန္းသီးမုန္႔လုပ္သူ ေဒၚဝါဝါခိုင္ကေျပာျပသည္။ ေခတ္ေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းေျပာင္း၊တုိင္းတစ္ပါးအစားအစာေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲဝင္လာလာ၊ ကမၻာ၏ မည္သည့္အရပ္တြင္ရွိေနသည္ျဖစ္ပါေစ အညာျပန္လက္ေဆာင္ ေရစႀကိဳထန္းသီးမုန္႔ကိုေတာ့ျဖင့္ မက္မက္ေမာေမာ စားခ်င္ေနသူေတြကေတာ့ ရွိေနတုန္းပင္ျဖစ္ပါသည္။
(Credit to 7Day News Journal)

Wednesday, January 29, 2014

လမင္​းက အရွင္​
ၾကယ္​စင္​က ကို္​ယ္​ဆိုပါ​ေတာ႔
​ေျမကမ ၻာပတ္​ျခာဝိုက္​လို႔
လိုက္​ပါ့မယ္​​ေနာ။

ႏွင္​းဆီက ကလ်ာ
ဆူးညႇာက ကိုယ္​ဆိုပါ​ေတာ့
​ေ႐ႊလိပ္​ျပာ​ေတာင္​ပံကားကို
တားပါ့မယ္​​ေနာ။

​ေဗဒါက သခင္​
​ေရျပင္​က ကိုယ္​ဆိုပါ​ေတာ့
​ေသာင္​မတင္​လိုရာႂကြရ​ေအာင္​
​ေဆာင္​ပါ့မယ္​​ေနာ။

သို႔​ေပမင္​့
​ေႂကြပြင္​့က ခ်စ္​ႏွမ
အပင္​က ကိုယ္​သာလွ်င္​
ျဖစ္​ခ်င္​ဘူး ကိုယ္​​ေတြး
​ေႂကြပင္​့ငယ္​ ခ်ာခ်ာဝဲ
​ေလထဲမွာ ပ်ံပ်ံကာ
သင္​လြင္​့ရာ ကိုယ္​မ​ေႂကြႏိူင္​ဘု
အထီးက်န္​မ်က္​ရည္​စငယ္​နဲ႔
လြမ္​းရမယ္​​ေလး

        ဆရာတင္​မိုး

ၿမိဳ႕ဝင္​လမ္​း

Monday, January 20, 2014

ပ​ဝ​ေနဂိုရ္​စနက္​
စ​ေနၿဂိဳဟ္​အထြက္​
​ေနညိဳညိဳတစ္​ရက္​မွာ ​ေမပ်ိဳကိုဖက္​ကာ
​ေရစႀကိဳထညက္​႐ြာမွာ
လက္​ဖြာမယ္​ပ​ေလး....
 
       ​ေမာင္​နီဆန္​း(​ေရစႀကိဳ)
       ၂၀၀၃ခုႏွစ္​ထုတ္​ ​ေရစႀကိဳမဂၢဇင္​းမွ

Tuesday, January 14, 2014

` အ​ေမမ်ား​ေန႔´

ျပာသိုလျပည္​့ အ​ေမမ်ား​ေန႔

Thursday, January 9, 2014

ရာဇဝင္​ထဲက ခ်င္​းတြင္​း​ေရစႀကိဳ

ရာဇဝင္ထဲက ခ်င္းတြင္းေရစႀကိဳ
------------------------------
ခ်င္းတြင္းျမစ္ရဲ႕ အေနာက္ဘက္ကမ္းနံေဘး
ေရစႀကိဳၿမိဳ႕ေလးမွာ
ဂႏၴဝင္စာေတြေရးခဲ့တဲ့ ေအာင္လင္း(အရိုင္းစံပယ္)ကိုေမြးခဲ့တယ္ . . .
ေရစႀကိဳၿမိဳ႕ေလးမွာ
ေအာင္သန္း၏ေအာင္ဆန္းကို ေရးခဲ့သူ
ဦးေအာင္သန္း ၿမိဳ႕အုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္ . . .
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားကိုေအာင္ဆန္း
အစ္ကို႔အရိပ္ကို ခိုခဲ့ဖူးတယ္ . . .
ေရစႀကိဳမွာ ခိုခဲ့ဖူးတယ္ . . .
ခ်င္းတြင္းျမစ္ရဲ႕ ဆည္းဆာအလွ
ပန္းေတာ္ျပင္ဆိပ္ကမ္းက
ေရေမ်ာကမ္းတင္ သစ္တုံးႀကီးေပၚမွာ
ညေနမ်ားစြာ ထိုင္ၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္ . . .
ျမစ္ကမ္းနံေဘး ''ေအာင္ေျမသာယာသူေဌးတိုက္ႀကီး''ရဲ႕ ခန္႔ညားထည္ဝါမႈေတြကို
သူ႔ဒိုင္ယာရီထဲမွာ မွတ္တမ္းျပဳခဲ့တယ္ ...
ကိုေအာင္ဆန္း ဒိုင္ယာရီထဲကေရစႀကိဳ ...
ကိုေအာင္ဆန္းႏွလုံးသားထဲက ေရစႀကိဳ ...
သမိုင္းထဲက ေရစႀကိဳ ...
ပခန္းဦးမင္းေက်ာ္ ေရကိုစ-ႀကိဳခဲ့တဲ့ ေရစႀကိဳ ...
ဘိုရံုဆိပ္မွာ ဘိုမႀကီးကိုလက္ဆြဲ
သေဘၤာေပၚကဆင္းလာတဲ့
'ဆာေပၚထြန္း'ကို ေသာင္းေသာင္ျဖျဖ
သံပုံးတီး ဆႏၵျပခဲ့ၾကတဲ့ ေရစႀကိဳ ...
ရာဇဝင္မွာ
ေမာ္တင္ဂရက္လို႔ နာမည္ထြက္ခဲ့တဲ့ ေရစႀကိဳ ...
သခင္ေမာ္တင္တို႔ သခင္လွေမာင္တို႔ရဲ႕ ေရစႀကိဳ ...
အလံနီၿမိဳ႕ေတာ္လို႔ နာမည္ေက်ာ္တဲ့ ေရစႀကိဳ ...
စာေရးဆရာ ေရစႀကိဳၫြန္႔ေအာင္တို႔l ဆရာတင္မိုးတို႔
ေက်ာင္းသားအမတ္'ကိုေက်ာ္'တို႔ရဲ႕ ေရစႀကိဳ ...
သားအရင္းက ျပန္သတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ပန္းေတာ္ျပင္ရပ္သား
(ဗ.က.ပ)ရဲေဘာ္ေ႒းရဲ႕ ဇာတိေရစႀကိဳ ...
ေဆးလိပ္လည္းတို ေနလည္းညိဳၿပီl ငါ့ကို ... ဆိုတဲ့
ဆရာတင္မိုးရဲ႕ ေရစႀကိဳ ...
အေမရိကန္ကျပန္ေရာက္ရင္ ေရစႀကိဳကို ငါျပန္လာခဲ့မယ္လို႔
ဆရာေမာင္နီဆန္းကို မွာသြားခဲ့ၿပီး
ေနညိဳေပမယ့္ ျပန္မေရာက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ေရစႀကိဳ ...
လြတ္လပ္ေရးရၿပီးရင္ တစ္ေက်ာ့ျပန္ ျပန္လာဖို႔
ဒိုင္ယာရီမွာ ေတးမွတ္ထားခဲ့ေပမယ့္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျပန္မေရာက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ ေရစႀကိဳ ...

၈၈-ခုႏွစ္ေတြ႕ရတုန္းက
ေဖေဖ့ဒိုင္ယာရီထဲက ဖတ္ဖူးတဲ့ ေရစႀကိဳကို
တစ္ေခါက္တစ္ခါ လာေရာက္ခ်င္တယ္ဆိုခဲ့ေပမယ့္
အေၾကာင္းမသင့္ အခြင့္မသာလို႔
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရာက္မလာႏိုင္ေသးတဲ့ ေရစႀကိဳ ...

ခ်င္းတြင္းသားေတြ
စုံခဲ့တဲ့l ဆန္ခဲ့တဲ့ ေရစႀကိဳ ...

ဘယ္ခါမဆို ခ်ဳိေစျမေစတဲ့ ခ်င္းတြင္းေရခ်ဳိခ်ဳိ
ေနညိဳညိဳ အိုေလလွေလ လွေနတဲ့ ခ်င္းတြင္းေရစႀကိဳ ...။

ေမာင္သန္းေဆြ(အညာေျမ)
၉.၉.၂၀၁၃

ရာဇဝင္​ထဲက ပထမဆံုးမ်ား

ရာဇ၀င္ထဲက ပထမဆုံးမ်ား
================

၁။ ပထမဆံုး သမၼတ = စ၀္ေရႊသိုက္
၂။ ပထမဆံုး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ = ဦးႏု
၃။ ပထမဆံုး အေနာက္တိုင္းေဆး ေဒါက္တာ = ေဒါက္တာ ေရွာလူး
၄။ ပထမဆံုး အဂၤလိပ္ ျမန္မာ အဘိဓာန္ ေရးသားသူမ်ား = မကၡရာ မင္းသားႏွင့္ မစၥတာလိန္း ( ေဒါက္တာ ဆင္မ်ဴရယ္ ဂ်ြန္ဆင္၏ အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္ကို ျပန္ဆို )
၅။ ပထမဆံုး သိပၸံ စာေပ ျပဳစုသူ = ေယာမင္းၾကီး ဦးဘိုးလႈိင္
၆။ ပထမဆံုး အမိ်ဳးသား ေကာလိပ္မွ ၀ိဇၹာဘြဲ ့ရသူ = ဆရာၾကီး ဦးရာဇာတ္
၇။ ပထမဆံုး အင္ဂ်င္နီယာ = ဖန္ခ်က္၀န္ ဦးေရႊအိုး
၈။ ပထမဆံုး ႏိုင္ငံေရးသမား အက်ဥ္းက်ခံရသူ = ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ
၉။ ပထမဆံုး လူမႈ၀န္ထမ္း အမ်ိဳးသမီး = ေဒၚဦးဇြန္း
၁၀။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ = ဦးညီပု
၁၁။ ပထမဆံုး ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ထူေထာင္သူႏွင့္ ဒါရိုက္တာ = လန္ဒန္အတ္ ဦးအုန္းေမာင္
၁၂။ ပထမဆံုး ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ ထုူူးခၽြန္ဆုရ မင္းသား = ေက်ာ္စိုး
၁၃။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရ မင္းသမီး = ၾကည္ၾကည္ေဌး
၁၄။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရကေလးသရုပ္ေဆာင္ = ေအာင္ထြန္းေလး
၁၅။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရ ဇာတ္ပို ့ဆု အမ်ိဳးသား = ဦးေက်ာက္လံုး
၁၆။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရ ဇာတ္ပို ့ဆု အမ်ိဳးသမီး = ေဒၚေမႏြဲ ့
၁၇။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရ ဒါရိုက္တာ = ဦးသုခ
၁၈။ ပထမဆံုး ႏိုင္ငံျခားေရာက္ဆိုင္းဆရာ = စိန္ေဗဒါ
၁၉။ ပထမဆံုး ကာလေပၚ၀တၱဳေရး စာေရးဆရာ = ဂ်ိမ္းစ္လွေက်ာ္(ေမာင္ရင္ေမာင္ မမယ္မ၀တၱဳ)
၂၀။ ပထမဆံုး သတင္းစာ ဆရာမ = အင္ဒီပင္းဒင့္ေဒၚစန္း
၂၁။ ပထမဆံုး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အဂၤလိပ္စာကထိက = ေဒါက္တာဘေမာ္
၂၂။ ပထမဆံုး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး = ပါေမာကၡ ဦးေဖေမာင္တင္
၂၃။ ပထမဆံုး စတီရီယို အဆိုေတာ္ =တကၠသိုလ္ ထြန္းေနာင္
၂၄။ ပထမဆံုး ေလသူရဲ = မီးပံုးပ်ံ ေက်ာ္ရင္
၂၅။ ပထမဆံုး စက္ရုပ္တီထြင္သူ = ဦးၾကည္
၂၆။ ပထမဆံုး နယ္လွည့္ဇာတ္သဘင္ = ဂရိတ္ဦးဘိုးစိန္
၂၇။ ပထမဆံုး ျမန္မာလူမ်ိဳး ဟိုက္ကုတ္တရား၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ = ေဒါက္တာဆာျမဘူး(၁၈၈၅-၁၈၈၆)
၂၈။ ပထမဆံုး ျမန္မာပါရဂူ = ေဒါက္တာဘဟန္ ( ၁၈၉၀-၁၉၆၉) ( ျပင္သစ္ႏွင့္ဂ်ာမနီျပန္)
၂၉။ ပထမဆံုး ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ႏွင့္ အဏုျမဴစြမ္းအင္ ဦးစီးဌာနတည္ေထာင္သူ=
ေဒါက္တာ တင္လိႈင္
၃၀။ ပထမဆံုး ျမန္မာ ကာတြန္းဆရာ = ဥိးဘကေလး ( ဦးေရႊကေလး)
၃၁။ ပထမဆံုး ျမန္မာႏိုင္ငံ သမိုင္းေကာ္မရွင္ ဥကၠဌ = ပညာမင္းၾကီး စည္သူဦးေကာင္း
၃၂။ ပထမဆံုး ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ = ေဒါက္တာ တင္ေမာင္
၃၃။ ပထမဆံုး ဗမာႏို္င္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ( ဗ - က - သ ) ဥကၠဌ = ဦးရာရွစ္
၃၄။ ပထမဆံုး က်ားကစားနည္း စာအုပ္ေရးသူ = စာေရးဆရာခ်စ္ဦးညိဳ(၁၉၂၄ - ၁၉၈၇)
၃၅။ ပထမဆံုး လူမူထူးခ်ြန္ဆု ပထမဆင့္ကို ရရွိသူ အမ်ိဳးသမီး = ဟာဂ်ီမ ပ်ဥ္းမနား ေဒၚပု
၃၆။ ပထမဆံုး ဖေလာရင့္ႏိုက္တင္ေဂးဆုရရွိသူ = ဗိုလ္မွဴးေဒၚခင္အုန္းျမ (ခ)စာေရးဆရာမၾကီး ျမမာလာ
၃၇။ ပထမဆံုး ျမန္မာ ကိုယ္ခႏၶာအလွဴရွင္ = ဦး၀င္းျမင့္(မႏၱေလး)
၃၈။ ပထမဆံုး ျမန္မာ ကုလသမဂၢအတြင္းေ၇းမႈး= ဦးသန္ ့
၃၉။ပထမဆံုး ျမန္မာႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္ = ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

  (SSMTT)

Thursday, January 2, 2014

`​ေရစႀကိဳ ၿမိဳ႕နယ္က သနပ္ခါး ပင္လယ္​´

မေကြးတိုင္း ေဒသႀကီး ေရစႀကိဳ ၿမိဳ႕နယ္သည္ အပူပိုင္း မုိးနည္း ေဒသတြင္ ပါဝင္ၿပီး သဘာဝက ဖန္တီး ေပးထားေသာ ေတာေတာင္ေရေျမ သဘာဝႏွင့္ အညီ ကုန္းပိုင္း ေဒသႏွင့္ ကြၽန္းပိုင္း ေဒသတို႔ အခ်ဳိးက်က် ျဖစ္ တည္ေနကာ ေဒသ အႏွံ႔တြင္ ေပါက္ေရာက္ေနေသာ ျမန္မာ့ ေရႊထန္းပင္က ငါးသိန္းေက်ာ္မွ် ရွိေၾကာင္း ေလ့လာ သိရွိရသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၅ဝ ေက်ာ္ ၆ဝ ခန္႔ကာလက ျမန္မာ့ ေရႊထန္းပင္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေရစႀကိဳ ၿမိဳ႕နယ္၏ ပထမ ဦးစားေပး ထိပ္တန္း စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမွာ ထန္းလ်က္လုပ္ငန္း ျဖစ္ခဲ့သည္။

မ်က္ေမွာက္ ကာလတြင္ ေရစႀကိဳ ၿမိဳ႕နယ္၏ ပထမ ဦးစားေပး စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမွာ သနပ္ခါး စိုက္ပ်ဳိးေရး ဘက္ဆီ ဦးတည္လာလ်က္ ရွိေနသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက သနပ္ခါး စိုက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ငန္းကို မီးခိုး မထြက္ေသာ စက္႐ံုဟုပင္ တင္စား ေျပာဆိုၾကသည္။ အေၾကာင္းမွာ သနပ္ခါးေစ့ စုေဆာင္း ေရာင္းဝယ္ျခင္း၊ ပ်ဳိးအိတ္ထည့္၊ ပ်ဳိးေထာင္၊ ေပါင္းသင္ ေရေလာင္း၊  ပ်ဳိးပင္ေရာင္းျခင္း၊ စိုက္ခင္းေျမျပင္ ထြန္ယက္ျခင္း၊ အပင္ စိုက္ပ်ဳိးျခင္း၊ အပင္ ျပဳ စုျခင္း၊ အပင္ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ အပင္ ဖာေထးျခင္း၊ ေပါင္းသင္ေျမဆြ လုပ္ငန္းမွ အစ ေဒသခံ ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာတို႔ အလုပ္အကိုင္ ရရွိေနၾက ျခင္းေၾကာင့္ မီးခိုး မထြက္ေသာ စက္႐ံုဟု တင္စားေျပာ ၾကားၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ပထမ ဦးစားေပး စီးပြားေရး လုပ္ငန္းဟု မွတ္ခ်က္ ျပဳရျခင္း အေၾကာင္းရင္းမွာ ယခုအခါ ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း သနပ္ခါးစိုက္ ဧကမ်ားသည္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ စိုက္ပ်ဳိးလ်က္ ရွိျခင္းေၾကာင့္ လက္ညိႇဳးထိုး မလြဲ မ်က္စိ တစ္ဆံုးမွ် က်ယ္ေျပာလွသည့္ အတြက္ သနပ္ခါး ပင္လယ္ႀကီး သဖြယ္ ျဖစ္ထြန္းလ်က္ ရွိေနသည္။

ပိုင္ဆုိင္မႈ အရ ကြၽန္ေတာ္သြားေရာက္ ေလ့လာခဲ့ေသာ သံျပာေခ်ာင္းရြာ ဆိုလွ်င္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၃ဝ ကာလေလာက္ ကတည္းက သနပ္ခါးကို အႀကီးအက်ယ္ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့ၾက သလို သနပ္ခါးပင္၏ ေကာင္းျခင္း လကၡဏာ ျဖစ္ေသာ အေပြးေကာင္းျခင္း၊ အေရာင္အဆင္း ေကာင္းျခင္း၊ မာေက်ာျခင္း၊ အေသြးခံျခင္း၊ ရနံ႔သင္းပ်ံ႕ ေမႊးႀကိဳင္ျခင္း စသည့္ အဂၤါတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းေၾကာင့္ လူႀကိဳက္မ်ားေၾကာင္း သိရသည္။ ဤကဲ့သို႔ သနပ္ခါး ပင္၏ ေကာင္းျခင္း လကၡဏာ မ်ားႏွင့္ ျပည့္စံု ေနရျခင္း အေၾကာင္း အရင္းမွာ သဘာဝက ဖန္တီးေပးထားေသာ ေျမေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထိုေဒသမွ ေျမသည္ ေျမနီ ေက်ာက္စရစ္ေျမ ျဖစ္ၿပီး ရွားပင္၊ ဒဟတ္ပင္၊ ထေနာင္းပင္ မ်ားသာ ေပါက္ေရာက္သည္။ ယခုအခါ ရွားေတာမ်ား ေနရာတြင္ သနပ္ခါးပင္ မ်ားက ေနရာယူ မင္းမူလ်က္ ရွိေနသည္။

အဆိုပါ ေက်ာက္စရစ္ ကုန္းေျမတြင္ ရာသီ သီးႏွံလည္း စိုက္ပ်ဳိး၍ မေအာင္ျမင္။ ထင္းအျဖစ္ အသံုးျပဳရန္  ရွားပင္၊ ဒဟတ္ပင္၊ ထေနာင္းပင္ တို႔သာ ေမြးထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဒသခံမ်ား လူမႈစီးပြား ဘဝဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကို အေထာက္အကူ မျပဳႏုိင္။ ယခုေတာ့ ရွားေတာ ေနရာတြင္ သနပ္ခါး ပင္မ်ား အစား ဝင္လာသျဖင့္ ေဒသခံ မ်ား၏ လူမႈစီးပြား ဘဝမ်ားလည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးလ်က္ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲ တုိးတက္မႈ မ်ားလာေၾကာင္း သိရသည္။

ထို႔ေနာက္ သနပ္ခါး ၿခံပိုင္ရွင္ တစ္ဦးက ''သဘာဝ သနပ္ခါးကို အေျခခံၿပီး လိမ္းျခယ္စရာ အလွကုန္ ပစၥည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး တီထြင္ထုတ္လုပ္ လာၾကေတာ့ သနပ္ခါးကလည္း ေရာင္းတန္းဝင္ ပစၥည္း ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သီးႏွံစိုက္လို႔ မေအာင္ျမင္တဲ့ ေျမေတြ၊ ထင္းေတာေတြ ေနရာမွာ သနပ္ခါးပင္ ေတြကို တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ တုိးခ်ဲ႕စိုက္ပ်ဳိး ေနၾကပါတယ္။ အခုေတာ့ သဘာဝ ရာသီဥတု နဲ႔လည္း ကိုက္ညီ၊ ေျမသဘာဝ နဲ႔လည္း အဆင္ေျပတဲ့ သနပ္ခါးကို စီးပြားျဖစ္ စိုက္ပ်ဳိးလာၾက သလို ေစ်းကြက္ကလည္း ရွိေနတဲ့ အတြက္ ေဒသခံ မ်ားရဲ႕ လူေနမႈ ဘဝေတြ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲတိုးတက္ ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္''ဟု ေျပာၾကားသည္။

ဤသုိ႔အားျဖင့္ ေရစႀကိဳ ၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းက ထင္းအျဖစ္ အသံုးခ်၍ ရေသာ အပင္မ်ားသာ ေပါက္ေရာက္ေသာ ေက်ာက္စရစ္ ကုန္းေျမမ်ားတြင္ ယခုအခါ သနပ္ခါး ပင္မ်ား စိုက္ပ်ဳိး ၾကျခင္းျဖင့္ ေျမအသံုးခ် မႈလည္း မွန္ကန္၊ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္လည္း စိမ္းစိုမွ်တ သာယာ လွပၿပီး အေထာက္ အကူျပဳ၊ ျမန္မာ့ သနပ္ခါးလည္း ကမၻာေက်ာ္ လူသိမ်ား၍ တတ္ႏိုင္သူ မ်ားက သနပ္ခါးပင္ မ်ားကို အားထားစိုက္ပ်ဳိး လာၾကသည့္ အတြက္ ေရစႀကိဳ ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ထိပ္တန္း စီးပြားေရး လုပ္ငန္းတစ္ခု အသြင္ ရပ္တည္လ်က္ ရွိေနသျဖင့္ သနပ္ခါး ပင္လယ္ဟု  တင္စားဖြယ္္ပင္ ျဖစ္ေနပါ ေတာ့သည္။(Myawady News)